06 juni 2017

Verbeterde voedselproductie (1): In welke richting moeten we het zoeken?

Zoals ik in de eerste reeks blogs over voedsel heb laten zien, leunt het huidige wereldwijde systeem van landbouw sterk op externe inputs; inputs die schaarser worden, zoals externe energiebronnen, water, zaaigoed, kunstmest en pesticiden. Daarnaast is er een grote handel op gang gekomen in het opkopen van nieuwe landbouwgrond, omdat de oude niet meer voldoen vaak door verzilting of het op raken van water, of omdat de vraag naar landbouwgrond groeit.
Al deze grootschalige industriele landbouw gebaseerd op 1-jarige gewassen heeft op de lange termijn een zeer negatief gevolg voor de bodemvruchtbaarheid vooral ook door de impact op de schimmelnetwerken.
Ook draagt de verandering van landgebruik, bijvoorbeeld ontbossing om grond te transformeren in landbouwgrond, bij aan de uitstoot van CO2.
Op lange termijn heeft het landbouwsysteem van industriele landbouw tot gevolg dat de bodembedekking verminderd, er steeds minder wortels in de bodem zijn (vanwege 1-jarige gewassen), er meer CO2 uit de bodem komt, het water vasthoudend vermogen verminderd, erosie verergerd, de biodiversiteit verminderd, en uiteindelijk ook een verminderde grondwateraanvulling.